måndag 7 juli 2008


Jag hoppas att du mår bra nu, när du slipper mig (nej, det hoppas jag inte alls). Du har visat tydliga tecken på att du redan har gått vidare. Jag betydde ingenting. Det vi hade betydde ingenting. Fy fan vad arg jag är på dig. Om du bara visste. Du har gjort mig så illa. Du var min trygghet, men nu vet jag att jag inte såg sanningen för att jag var förblindad av kärlek. För jag älskade dig, jag älskar dig... Tyvärr.

Det jag måste göra nu är att inse att jag aldrig kommer få en förklaring.

Inga kommentarer: